Najczęstszą przyczynę objawów sezonowego alergicznego nieżytu nosa w Polsce stanowi alergia wobec pyłku roślin, szczególnie wyraźna w populacjach mieszkańców dużych miast. Na podstawie dostępnej literatury, przedstawiono stopień ekspozycji wobec dwudziestu taksonów roślin, monitorowanych w siedmiu miastach Polski: w Szczecinie, Łodzi, Wrocławiu, Krakowie, Sosnowcu, Lublinie i Rzeszowie. Stwierdzono, że najwyższa roczna ekspozycja była związana z pyłkiem brzozy (przy czym największe średnie sumy roczne zaobserwowano w Łodzi); następnie z pyłkiem traw (najwyższe średnie odnotowano w Rzeszowie), olszy i bylicy (najwięcej stwierdzono we Wrocławiu), leszczyny (najwięcej było w Sosnowcu) i ambrozji (najwięcej uzyskano Rzeszowie). Stwierdzono też, że w Polsce najdłużej utrzymuje się w powietrzu pyłek traw (średnio około 3,5 miesiąca), następnie pyłek bylicy, leszczyny, olszy, ambrozji. Stosunkowo krótko trwa pylenie brzozy – średnio jeden miesiąc. Duże zróżnicowanie przedstawionych wartości, nawet w odniesieniu do pobliskich miast, wskazuje, że korzystanie z wieloletnich kalendarzy pylenia np. podczas kwalifikacji do immunoterapii czy monitorowania leczenia powinno być zastąpione korzystaniem z danych regionalnych. W pracy przedstawiono także przegląd najnowszych badań z zakresu epidemiologii oraz cech alergenów pyłku istotnych w Polsce, w odniesieniu do ich immunogenności.